تخصيص بردار نيست؟ در پاسخ مى‌گوييم: بين ما و آنان در اين مسأله از جهات فراوان (مختلف) تفاوت مى‌باشد:

اوّل اينكه: حضرت موسى و عيسى- 8- همان طور كه آنان قائلند و ما قائليم، امر به تصديق انبياى بعد از خود كرده‌اند و خبر و بشارت دادند از پيامبر ما- 6- (1) دوّم اينكه: همه آنان يعنى يهوديها و مسيحى‌ها به بودن پيامبرانى بعد از موسى و عيسى- 8- اعتراف دارند در حالى كه پيامبر ما- 6- فرمود: «بعد از من پيامبرى نيست» و اين كلام به طور قطع و جزم صريح مى‌باشد. و هر كس كه كلام حضرت را شنيد، مقصود حضرت را نيز فهميده است كه اين كلام عام و شمول دارد. و در آن هيچ وجهى از تخصيص وجود ندارد. و همانا حضرت فرمود: «بعد از من جانشينانى هستند كه به تعداد برگزيدگان بنى اسرائيل مى‌باشند».

و همچنين فرمود: «بعد از من دروغگويان زيادى خواهند بود».

و در روايت ديگر فرمود: «بعد از من هنگام نزديك شدن ساعت (قيامت) سى نفر دجال و خونريز ظاهر مى‌شوند». ولى حضرت نفرمود: بعد از من پيامبرى صادق خواهد آمد.

سوّم اينكه: وقتى آنان كلام موسى و عيسى- 8- را نقل مى‌كنند، ترجمه كلام آنان را مى‌گويند چون لغت و زبان آنان غير از لغت و زبان ماست و در مترجم، خطا، غلط و سهو جايز است! چهارم اينكه: مسلمانان متفق القول هستند كه بعد از رسول خدا- 6- پيامبرى نيست و دليل آورديم بر اينكه: «عدم وجود پيغمبر بعد از پيامبر ما» عام است و شمول دارد و تخصيص بردار نيست؛ چون در ميان مسلمانان در هر زمانى معصوم وجود دارد، ولى در ميان اهل كتاب، امروزه معصوم نيست.

پنجم اينكه: ممكن است در دلايلى از آيات قرآن كريم در موارد مختلف از آن آورده شود؛ مانند قول خداى متعال: «اوست خدايى كه در ميان مردمى (كه‌