شفا يافتن مرد مريض از تربت امام حسين (ع)

(1) 67- حسين بن محمّد ابو عبد اللَّه ازدى نقل مى‌كند: پدرم مى‌گفت: در مسجد جامع مدينه نماز مى‌خواندم و در يك سوى من دو مرد بودند كه يكى لباس سفر به تن داشت و به دوستش گفت: فلانى! مى‌دانى خاك مزار حسين- 7- شفاى هر دردى است؟! آن هنگام من درد شكم داشتم و با هر درمانى كه معالجه مى‌كردم خوب نمى‌شد و نااميد شده بودم. نزد ما پيره‌زنى از اهل كوفه بود. پس به من گفت: اى سالم! درد تو روز به روز بيشتر مى‌شود، مى‌خواهى تو را معالجه كنم تا به اذن خدا شفاى يابى؟ گفتم: آرى. در كاسه به من آبى نوشانيد كه فورا درد من برطرف شد.

نام او «سلمه» بود. پس از چند ماه به او گفتم: مرا با چه درمان كردى؟ گفت: با يكى از مهره‌هاى اين تسبيح. در دستش تسبيحى از تربت امام حسين- 7- بود. گفتم: اى رافضيه! مرا با خاك قبر حسين درمان نمودى؟! ناراحت و غضبناك از خانه خارج شدم. به خدا قسم! وقتى برگشتم درد من از قبل بيشتر شده بود و من آن را با هم مقايسه مى‌كردم‌[1].

مسلمان شدن طبيب نصرانى‌

(2) 68- روايت شده است كه يكى از خادمان خليفه به شدت مريض شد و هيچ دارويى كارساز نبود. مادرش گفت: از تربت حسين- 7- بخور تا شايد خداى تعالى به بركت آن امام، تو را شفا دهد؛ چرا كه مى‌گويند تربت آن حضرت شفاى هر دردى است. و تو هم به آنان ايمان دارى. من از تربت آن حضرت خوردم و شفا يافتم.

[1] امالى شيخ طوسى: 1/ 327. بحار: 45/ 399، حديث 9. مستدرك الوسائل: 10/ 406، حديث 7.