بگيرد مگر اينكه خبر آن به ما مى‌رسد و ما اطلاع حاصل مى‌كنيم كه او در دنيا چه شيوه‌اى داشته است‌[1].

جنيان در خدمت ائمه (ع)

(1) 48- از امام باقر- 7- است كه فرمود: ما خدمتگزارانى از جن داريم.

هر گاه در كارى عجله داشته باشيم آنان را مى‌فرستيم.

سدير مى‌گويد: امام باقر- 7- به من سفارش كرد وسائلى از مدينه براى او تهيّه كنم. من هم به قصد مدينه از خانه خارج شدم. سوار بر اسب خويش به گردنه روحاء رسيدم. شخصى را ديدم كه جامه‌اش مى‌درخشيد. نزديك او رفتم و گمان كردم تشنه است. پس پياله آبى به او دادم و گفت: «مرا به آن نيازى نيست». نوشته‌اى به من داد كه مهر آن هنوز خشك نشده بود. به مهر كه نگاه كردم ديدم مهر امام باقر- 7- است، گفتم: چه موقع صاحب اين مكتوب آن را برايت نوشته است؟ گفت: هم اكنون.

نوشته را خواندم. در آن نام وسائلى بود كه من مأمور خريد آنها بودم. وقتى به خود آمدم ديدم كه كسى در آنجا نيست. آنگاه امام آمد و وقتى او را ديدم به وى گفتم: مردى به من نوشته‌اى داد كه مهر آن هنوز تازه بود. فرمود: آرى، وقتى در كارى عجله داشته باشيم، بعضى از آنها- يعنى جن را- به دنبال آن كار مى‌فرستيم‌[2].

ولايت اهل بيت (ع) بر تمام موجودات‌

(2) 49- امام باقر- 7- فرمود: حضرت على- 7- نشسته بود كه اژدهايى را ديد. اژدها گفت: من عمرو بن عثمان كه جانشين تو در نزد جنّيان بود،

[1] بصائر الدرجات: ص 93، حديث 17. بحار: 26/ 356، حديث 18.

[2] بحار: 27/ 27- 18، حديث 5. كافى: 1/ 395، حديث 4.