نباشيد»[1]، فرمود: ولى به خدا سوگند! چه بسا ما در خانه‌هايمان براى آنان بالشى براى نشستن مى‌گذاريم.

به آن حضرت گفته شد: ملائكه بر شما ظاهر مى‌شوند؟

فرمود: آنان از ما نسبت به كودكانمان مهربانترند.

حضرت با دست به متكاهاى چرمين زد و فرمود: به خدا قسم! پيش آمده است كه ملائكه مدتى بر آن تكيه زده و چه بسا از كركهاى آن جمع‌آورى نموده‌ايم‌[2].

ائمه و شنيدن صداى ملائكه‌

(1) 46- از امام باقر- 7- است كه فرمود: ما كسانى هستيم كه ملائكه نزد ما رفت و آمد مى‌كنند. و فرمود: از ميان ما كسانى هستند كه صدا را مى‌شنوند ولى چهره ملائكه را نمى‌بينند. همانا ملائكه بر متكاهاى ما تكيه مى‌زنند و ما از كركهاى آن برمى‌گيريم و از آن براى فرزندانمان گردنبند درست مى‌كنيم‌[3].

حراست ملائكه از ائمه (ع)

(2) 47- عبد اللَّه بن بكير از امام صادق- 7- نقل مى‌كند كه حضرت فرمود: همانا ملائكه در خانه‌هايمان بر ما فرود مى‌آيند، بر روى فرش ما پا مى‌نهند و براى ما غذا و از هر گياهى در زمانش از تر و خشك مى‌آورند، بالهايشان را مى‌گشايند و فرزندانمان را روى بالهايشان مى‌گذارند و نمى‌گذارند هيچ موجود جنبنده‌اى به ما نزديك شود و در وقت هر نماز با ما نماز به جا مى‌آورند. و هيچ روز و شبى بر ما نمى‌گذرد مگر اينكه اخبار و حوادثى كه در آن براى اهل زمين رخ مى‌دهد به ما مى‌رسد. و هيچ پادشاهى نيست كه بميرد و پادشاه ديگرى جاى او را

[1] سوره فصلت: آيه 30.

[2] بحار: 59/ 186، حديث 30.

[3] بحار: 59/ 185، حديث 29 و بحار: 26/ 354، حديث 10.