برگردانده شد، همراهانش به يك ديگر گفتند: بناى اين ديوار چه خوب است! و در آن نوشته رومى بود. امام سجّاد- 7- آن را خواند. روميها به زبان خودشان با يك ديگر گفتگو كردند و گفتند: در ميان اينها چه كسى به خون مقتول از اين اولى است. فرزند پيامبرشان و امام سجاد- 7- را قصد مى‌كردند[1].

پيش بينى صحيح على (ع)

(1) 42- جابر جعفى از امام باقر- 7- روايت مى‌كند كه على- 7- با يارانش به پشت كوفه رفتند. حضرت فرمود: اگر ديديد كه به شما گفتم روزگارى بيش نمى‌گذرد تا اينكه اينجا رودخانه‌اى حفر مى‌شود و در آن آب جارى مى‌گردد و كشتيها به حركت در مى‌آيند چه مى‌گوييد؟ در آنچه كه گفتم مرا تصديق مى‌كنيد؟

گفتند: اى امير مؤمنان! آيا همين طور خواهد شد؟ فرمود: آرى به خدا سوگند! مثل اينكه من آن رودخانه را در اينجا مى‌بينم كه در آن آب انداخته شده و كشتيها به حركت در آمدند و آب آن در مرتبه اوّل براى اهل اين آبادى شيرين است و همچنين رحمت براى آنان.

راوى مى‌گويد: روزگار زيادى نگذشت كه نهر كوفه كنده شد كه آب آن براى كوفيان هم شيرين بود و هم رحمت. در آن آب جارى بود و از آن استفاده مى‌كردند چنانچه على- 7- فرموده بود[2].

فرجام شوم خوارج نهروان‌

(2) 43- جندب بن زهير ازدى مى‌گويد: وقتى كه خوارج از على- 7- جدا شدند، آن حضرت براى جنگ به سوى آنان رفت، ما با او روانه شديم و به لشكرگاه آنان رسيديم و ديدم كه گروه گروه مانند كندوى زنبور صداى قرائت قرآن‌

[1] بحار الأنوار: 46/ 72، حديث 57.

[2] بحار الأنوار: 41/ 283، حديث 1.