نما. پس گريستم. حضرت پرسيد: چه چيزى تو را گرياند؟ گفتم: خبر مرگ مرا دادى.

فرمود: خوشحال باش؛ چون از شيعيان ما هستى و با ما در بهشت خواهى بود.

صراط و ميزان و حساب شيعيان به دست ماست. و به خدا سوگند! ما به شما از خودتان دلسوزتر هستيم و من به درجه تو در بهشت و رفيقت حارث بن مغيره نضرى نگاه مى‌كنم‌[1].

طولانى شدن مدت عمر

(1) 6- ميسّر مى‌گويد: امام صادق جعفر بن محمّد- 8- به من گفت: بر مدت عمر تو اضافه شده است چه كار كرده‌اى؟ گفتم: من در حالى كه جوان بودم، به پنج درهم اجير شدم و من اين كار را براى خاله‌ام كرده بودم‌[2].

تقاضاى دعا براى مريض و پاسخ امام (ع)

(2) 7- خالد بن نجيح مى‌گويد: به امام موسى- 7- گفتم: عده‌اى از شيعيان از كوفه آمده‌اند و گفته‌اند كه مفضّل خيلى مريض است براى او دعا كن.

حضرت فرمود: او راحت شد. و اين سخن سه روز بعد از مرگ او بود[3].

ارسال بيت المال به سوى امام موساى كاظم (ع)

(3) 8- باز خالد بن نجيح مى‌گويد: امام موساى كاظم- 7- به من فرمود: هيچ كارى نكن تا اينكه نامه من به تو برسد و هر چه از بيت المال نزد تو مى‌باشد، به سوى من بفرست و از كسى چيزى قبول نكن. آنگاه امام موسى- 7- به سوى مدينه روانه شد و خالد بعد از او پانزده روز در مكه ماند و سپس مرد[4].

[1] بحار الأنوار: 47/ 343، حديث 33.

[2] مستدرك الوسائل: 15/ 248، حديث 42.

[3] بحار الأنوار: 48/ 72، حديث 98.

[4] بحار الأنوار: 48/ 54، حديث 55.