را ديدم از معارضه دست كشيدم.

دوّمى گفت: من هم وقتى كه آيه: فَلَمَّا اسْتَيْأَسُوا مِنْهُ خَلَصُوا نَجِيًّا[1] را يافتم، از معارضه مأيوس شدم. و نيت خويش را مخفى مى‌كردند تا اينكه امام صادق- 7- از مقابل آنها عبور كرد و رو به آنان نمود و اين آيه را تلاوت فرمود:

قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الْإِنْسُ وَ الْجِنُّ عَلى‌ أَنْ يَأْتُوا بِمِثْلِ هذَا الْقُرْآنِ لا يَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَ لَوْ كانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِيراً[2]. پس همه آنها در بهت و حيرت فرو ماندند[3].

پيشگوئى امام موسى بن جعفر (ع)

(1) 4- اسحاق بن عمار مى‌گويد: پيش موسى بن جعفر- 7- بودم كه مردى وارد شد و حضرت به او فرمود: اى فلانى! تو تا يك ماه ديگر مى‌ميرى. با خود گفتم: مثل اينكه او اجل شيعيان را مى‌داند، در اين موقع امام فرمود: اى اسحاق! شما كه اين را انكار نمى‌كنيد؟ رشيد هجرى در حالى كه مستضعف بود، علم آينده را مى‌دانست و امام از او سزاوارتر است كه اين را بداند.

بعد از آن فرمود: اى اسحاق! تو تا دو سال ديگر از دنيا مى‌روى و خانواده‌ات متفرق مى‌شوند و به فقر و ورشكستگى شديدى دچار مى‌گردند[4].

سفارش امام صادق (ع) به تجديد توبه‌

(2) 5- زيد شحّام روايت مى‌كند: امام صادق- 7- به من گفت: چند سال دارى؟ گفتم: اين مقدار. فرمود: در عبادت خدايت بكوش و توبه‌ات را تجديد

[1] يعنى:« چون برادران از پذيرفتن خواهش خود مأيوس شدند با خود خلوت كردند»،( سوره يوسف، آيه 80).

[2] يعنى:« بگو اى پيامبر! كه اگر جنّ و انس متفق شوند كه مانند اين قرآن كتابى را بياورند هرگز نتوانند هر چند همه پشتيبان يك ديگر باشند»،( سوره اسراء، آيه 88).

[3] بحار الأنوار: 17/ 213، حديث 19.

[4] اصول كافى: 1/ 484، حديث 7.