(1)

دلايل و براهين امام محمّد تقى (ع)

رفع اندوه از شيعيان‌

(2) 1- ابو هاشم جعفرى مى‌گويد: خدمت ابو جعفر دوّم (امام محمّد تقى)- 7- رسيدم و نزدم سه نامه بدون اسم بود كه بر من مشتبه شدند و خيلى غمگين شدم. پس حضرت يكى را برداشت و فرمود: اين نامه ريّان بن شبيب است و دومى را برداشت و فرمود: اين هم نامه محمّد بن حمزه مى‌باشد و به سومى هم فرمود: اين هم نامه فلانى است.

در اين هنگام من حيرت كردم! حضرت به من نگاه كرد و لبخند زد[1].

سفارش و راهنمايى امام جواد (ع)

(3) 2- حميرى از ابو هاشم نقل مى‌كند كه: امام جواد- 7- سيصد دينار را در كيسه‌اى به من داد و دستور داد كه آن را به يكى از پسر عموهايش بدهم. و فرمود: او به تو خواهد گفت كه كسى را به من نشان بده تا كالايى از او بخرم، تو او را نشان بده.

گويد: دينارها را نزد او بردم او به من گفت: اى ابو هاشم! كسى را به من نشان بده كه كالايى از او بخرم، من هم نشان دادم‌[2].

[1] بحار الانوار: 50/ 41، حديث 4- 8.

[2] بحار الانوار: 50/ 41، حديث 4- 8.