(1)

دلايل و براهين امام موسى كاظم (ع)

سفارش امام كاظم (ع) به تعليم فقه‌

(2) 1- رافعى روايت مى‌كند كه من، پسر عمويى داشتم به نام «حسن بن عبد اللَّه» و او شخصى زاهد و عابدترين اهل زمانش بود. و سلطان بخاطر ديانت و عبادتش، به وى احترام مى‌گذاشت و گاهى اوقات هم سلطان را آن گونه كه خوشش نمى‌آمد، امر به معروف و نهى از منكر مى‌كرد و صلاح او را مى‌خواست.

تا اينكه روزى وارد مسجد شد و حضرت موسى بن جعفر- 7- نيز آنجا بود. او نزد حضرت آمد و امام فرمود: اى ابو على! آنچه كه تو در آن هستى براى من دوست داشتنى است مگر اينكه تو شناخت ندارى، دنبال شناخت برو.

او پرسيد: معرفت و شناخت چيست؟

حضرت فرمود: برو و فقه بياموز.

پرسيد: از چه كسى.

فرمود: از فقهاى مدينه. پس او رفت و احاديثى را نوشت و آمد و آنها را براى امام خواند.

باز حضرت فرمود: برو و فقه بياموز و در پى علم گردش كن.

او رفت و خلافها را نوشت و خدمت امام كاظم- 7- آمد و آنها را عرضه كرد. حضرت تمام آنها را بر زمين انداخت.