نام کتاب : جلوههای اعجاز معصومین نویسنده : راوندی، قطب الدین جلد : 1 صفحه : 465
فرمود: سال آينده.
(1) سال آينده كه شد
«داود» والى مدينه گشت و معلّى را كشت؛ ابتدا او را خواند و از ياران امام صادق-
7- از او پرسيد و خواست كه نام تمام آنان را بنويسد.
معلّى گفت: من هيچ يك از
اصحاب او را نمىشناسم و من (فقط) دنبال نيازهاى او مىرفتم.
داود گفت: كتمان مىكنى.
اگر كتمان بكنى تو را خواهم كشت.
معلّى گفت: آيا با كشته
شدن مرا مىترسانى؟ به خدا سوگند! اگر مرگ زير پاهايم بود، پا از آن بر نمىداشتم.
پس او را كشت و به دارش زد، همان طور كه امام صادق- 7- فرموده بود[1].
[1] اثبات الهداه: 5/ 416، حديث 152. بحار
الانوار: 47/ 109، حديث 144.
نام کتاب : جلوههای اعجاز معصومین نویسنده : راوندی، قطب الدین جلد : 1 صفحه : 465