(1)

دلايل و براهين امام على بن الحسين (ع)

زنده شدن آهو توسط امام سجّاد (ع)

(2) 1- ابو حمزه ثمالى مى‌گويد: به امام سجّاد- 7- گفتم: از تو در باره چيزى مى‌پرسم تا آنچه را كه مرا مريض كرده زايل كند.

فرمود: بپرس.

گفتم: از اولى و دومى مى‌پرسم.

فرمود: بر آن دو لعنت باد! به خدا سوگند! آن دو كافر بودند و به خداى بزرگ، شرك ورزيدند.

گفتم: امامان از شما، مرده را زنده مى‌كنند و جذام و پيسى را خوب مى‌نمايند و روى آب، راه مى‌روند.

فرمود: خدا آنچه به پيامبران داده به محمّد- 6- هم داده است.

ولى بعضى از فضائل او را ديگران ندارند. و آنچه رسول خدا- 6- داشت به امير مؤمنان- 7- بخشيد و بعد از او به امام حسن و بعد از او هم به امام حسين- 7- و به تمام امامان تا روز قيامت، با زيادى‌اى كه در هر سال و هر ماه و هر روز حاصل مى‌شود، به ارث مى‌رسد.

رسول خدا- 6- نشسته بود و سخن از گوشت به ميان آورد، مردى از انصار نزد همسرش كه بره‌اى داشت، رفت و گفت: آيا بهره و غنيمتى‌