ذكرى براى توست و خداوند بعد از آن حيا مى‌كند كه تو را عذاب نمايد.

و هنگامى كه «نزد مقام ابراهيم» دو ركعت نماز خواندى، خداوند براى توبه واسطه آن دو ركعت، دو هزار ركعت نماز مقبول مى‌نويسد.

و زمانى كه هفت بار «سعى بين صفا و مروه» نمودى، ثواب و اجر اين عمل نزد خداوند مانند اجر كسى است كه پياده از شهر خود به حج برود و مانند ثواب كسى است كه هفتاد بنده مؤمن را آزاد كرده باشد.

و وقتى تا غروب آفتاب در «عرفات» ماندى، اگر گناهانى به اندازه ريگ بيابان و كف دريا داشته باشى، خداوند آنها را براى تو مى‌آمرزد.

و هنگامى كه «قربانى» خود را ذبح كردى يا شترت را نحر نمودى، خداوند براى تو، به هر قطره خون آنها، حسنه‌اى مى‌نويسد كه معادل است با ثواب آنچه كه در باقى مانده عمرت انجام مى‌دهى.

و زمانى كه هفت بار طواف زيارت بجاى آوردى و در مقام ابراهيم، دو ركعت نماز خواندى، فرشته‌اى بزرگوار بر شانه تو مى‌زند و مى‌گويد: خداوند گناهان گذشته را براى تو آمرزيد، تا 120 روز ديگر، اعمال تازه‌ات را آغاز كن.

آن دو مرد گفتند: براى همين آمده بوديم‌[1].

نامه پيامبر به يكى از پادشاهان حمير

(1) 16- جرير بن عبد اللَّه بجلى مى‌گويد: رسول خدا- 6- مرا با نامه‌اى به سوى ذو الكلاع‌[2] و قبيله او فرستاد. (رفتم و) بر او وارد شدم. نامه پيامبر را گرامى داشت و با سپاهى بزرگ مجهز شد و بيرون آمد و من هم با او بيرون آمدم.

همين طور مى‌رفتيم تا اينكه صومعه راهبى بر ما نمايان شد.

پس ذو الكلاع گفت: من مى‌خواهم پيش اين راهب بروم وقتى كه بر او داخل‌

[1] بحار الانوار: 99/ 13، حديث 42.

[2] يكى از پادشاهان حميرى يمن بود.