نام کتاب : جلوههای اعجاز معصومین نویسنده : راوندی، قطب الدین جلد : 1 صفحه : 379
شك دوركنندهتر است و ايمان را محكمتر مىكند.
(1) پس حضرت فرمود: امام
تو اى برادر انصارى! از قبيلهاى هستى كه اهل ايثار هستند و تو روستايى هستى و اين
ثقفى چادرنشين است. آيا در پرسش هم ايثار مىكنى؟
گفت: بلى.
فرمود: اما تو اى برادر
ثقفى! آمدهاى كه از وضو و نماز و اينكه در آنها چه ثوابى براى تو مىباشد، بپرسى.
گفت: بلى.
فرمود: پس بدان وقتى كه
دستت را به آب زدى و «بسم اللَّه» گفتى، آن گناهانى را كه دستانت انجام دادهاند،
مىريزد. و هنگامى كه صورت و دستانت را شستى، گناهان از راست و چپ تو مىريزند. و
هنگامى كه سر و پاهايت را مسح كردى، آن گناهانى كه با پاهايت به سوى آنها رفتى،
مىريزد. اين ثوابى است در وضو كه براى تو مىباشد.
و هنگامى كه به نماز
برخاستى و حضور پيدا كردى و سوره حمد و يا يكى از سورههاى ديگر را به حسب توانت،
خواندى، ركوع كردى و ركوعت را تمام نمودى و به سجده رفتى و تشهد خواندى و سلام
نماز را دادى، خداوند تمام گناهانى را كه بين دو نماز انجام دادى مىبخشد. و اين
هم ثواب تو در نمازت.
اما تو اى برادر انصارى!
آمدهاى كه از حجّ و عمره و ثواب آنها بپرسى.
گفت: بلى.
فرمود: پس بدان وقتى كه
به راه حجّ متوجه شدى و مركبت را سوار گشتى و «بسم اللَّه» گفتى، همين كه مركبت به
راه افتاد و قدمهايش را برداشت و به زمين گذاشت، خداوند متعال به تعداد آنها حسنه
مىنويسد و گناه تو را محو مىكند.
و زمانى كه «محرم» شدى و
لبيك گفتى، خداوند براى هر «لبيك» گفتن، ده حسنه مىنويسد و ده گناه را محو
مىكند.
و وقتى كه «هفت بار بيت
خدا را طواف نمودى» اين نزد خدا عهد و پيمان و
نام کتاب : جلوههای اعجاز معصومین نویسنده : راوندی، قطب الدین جلد : 1 صفحه : 379