را در خواست مى‌كنم.

قبل از اينكه من طلبم را عرضه بدارم و امام برگردد. پيراهن را توسط شخصى برايم فرستاد و قاصد گفت؛ امام فرمود: اين يكى از لباسهاى امام رضاست كه در آن نماز مى‌گزارده است‌[1].

مولود مبارك‌

(1) 13- على بن اسباط مى‌گويد: وقتى امام جواد- 7- بيرون آمد، من به قيافه و قد و قامت آن حضرت نگاه مى‌كردم تا وقتى كه به مصر رسيدم، بتوانم او را توصيف كنم. و هنگامى كه حضرت نشست، فرمود: اى على! خداوند كما اينكه در باره نبوّت، احتجاج و استدلال نموده، در مورد امامت نيز چنين نموده است.

خداوند مى‌فرمايد: وَ آتَيْناهُ الْحُكْمَ صَبِيًّا[2] و همچنين مى‌فرمايد:

وَ لَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ‌[3] وَ بَلَغَ أَرْبَعِينَ سَنَةً[4]. پس فرقى نمى‌كند ممكن است كه خداوند به يكى در كودكى حكمت عطا كند و به ديگرى در چهل سالگى.

ابن اسباط و عبّاد مى‌گويند: در منى خدمت امام رضا- 7- بوديم كه امام جواد را- در حالى كه خردسال بود- آوردند. عرض كرديم: اين همان مولود مبارك است؟

فرمود: آرى، همان مولود مبارك است كه در اسلام با بركت‌تر از او زاده نشده است‌[5].

برطرف شدن شك و ترديد

(2) 14- ابن اورمه مى‌گويد: زنى مقدارى از اشياى زينتى و مقدارى درهم و

[1] بحار: 50/ 52، حديث 25.

[2] يعنى: و عطا كرديم او را حكمت، در حالى كه كودكى در گهواره بود.( سوره مريم، آيه 12).

[3] يعنى: وقتى كه به سن رشد رسيد.( سوره يوسف، آيه 22، سوره قصص، آيه 14).

[4] يعنى: و وقتى كه به سن چهل رسيد( سوره احقاف، آيه 15).

[5] ارشاد مفيد، ص 327.