حضرت فرمود: شما به اين مرد ظلم كرده‌ايد؛ چون او از همه جا بى‌خبر است بلكه گوسفند، خودش وارد خانه او شده است. پس حضرت، آن مرد را دعا كرد و عوض پاره شدن لباسها و كتك خوردنش، مبلغى پول به او داد[1].

شفاى تنگى نفس‌

(1) 5- محمّد بن عمير مى‌گويد: با برادرم- كه نفس تنگى شديدى داشت- خدمت ابو جعفر امام جواد- 7- رسيديم و برادرم از مريضى خود ناليد. حضرت دعا كرد و فرمود: خداوند تو را از آنچه كه ناراحتى، عافيت دهد. از نزد آن حضرت بيرون آمديم. برادرم عافيت يافت و تا هنگام مرگ، آن مرض مراجعت نكرد.

محمّد بن عمير مى‌گويد: خودم هم دردى در ناحيه لگن خاصره داشتم. و هفته‌اى چند روز، مرا رنج مى‌داد. از حضرت جواد- 7- خواستم تا براى من نيز دعا كند تا آن درد از بين برود.

حضرت دعا كرد و فرمود: خداوند تو را هم عافيت دهد. پس تاكنون آن درد بر نگشته است‌[2].

اداى قرضهاى امام رضا (ع)

(2) 6- مطرفى مى‌گويد: هنگامى كه امام رضا- 7- از دنيا رفت، چهار هزار درهم به من مقروض بود، با خودم گفتم: ديگر پولها از كفم رفت! ابو جعفر- 7- به من سفارش داد كه فردا پيش او بروم و با خود ترازو هم ببرم. پس خدمت آن جناب رسيدم، فرمود: ابو الحسن- 7- از دنيا رفت و چهار هزار درهم به تو بدهكار بود. پس حضرت جانمازى را كه بر روى آن بود، بلند كرد و از زير آن دينارهايى بيرون آورد و به من داد. ديدم به اندازه همان چهار هزار

[1] بحار: 50/ 47، حديث 22.

[2] بحار: 50/ 47، حديث 23.