يك لحظه از مغرب به مشرق و از مشرق به مغرب، سير كرد؟

جاثليق گفت: من جريان اين صحيفه را نمى‌دانم ولى بدون ترديد اسماء پنجگانه همراه او بود كه به آنها يا يكى از آنان توسّل مى‌جست. و خداوند نيز آنچه مى‌خواست به او عطا مى‌كرد.

(1) حضرت فرمود: اللَّه اكبر! همين كه نامها را قبول دارى، همين كافى است. و ديگر فرق نمى‌كند كه به صحيفه اقرار كنى يا نه. اى مردم! بر گفتار او شاهد باشيد.

سپس فرمود: اى مردم! آيا كسى كه با طرف مقابلش به دين و كتاب و پيامبر و شريعت او، احتجاج كند، با انصاف‌ترين مردم نيست؟

گفتند: آرى.

بعد فرمود: بعد از پيامبر- 6- كسى امام است كه قيام كند به آنچه پيامبر به آن قيام كرده است و بتواند كارهاى او را انجام دهد. و امامتش را با دلايل و براهين، ثابت كند.

رأس الجالوت گفت: دلايل امامت چيست؟

فرمود: اينكه امام، به تورات، انجيل، زبور و قرآن، احاطه داشته باشد و با هر كدام به كتاب خودشان احتجاج كند. و اينكه: همه زبانها را بداند و با اهل هر زبانى، به زبان خودش، مباحثه كند. و افزون بر اينها، بايد از هر آلودگى و عيبى، پاك باشد. و همچنين عادل، با انصاف، حكيم، دلسوز و مهربان، بردبار، اهل بخشش و گذشت، راستگو و نيكوكار، صميمى، امين و مطمئن باشد. و امور مردم را حلّ و فصل كند.

نصر بن مزاحم ايستاد و گفت: يا بن رسول اللَّه! در مورد جعفر بن محمّد- 7- چه مى‌گويى؟

فرمود: چه بگويم در باره امامى كه امّت محمّد- 6- همگى و به اتفاق، گواهى داده‌اند كه او داناترين اهل زمانش بود! گفت: در مورد موسى بن جعفر- 7- چه مى‌گويى؟