ندارد. برخى از اصحاب گفتند: بعدها او را ديديم و به او گفتيم از احاديثى كه آن روز از ابو جعفر شنيدى دوست داريم كه آنها را بشناسيم. آنها را براى ما بگو.

او گفت: قسم به خدا! چيزى از گفتار او را نفهميدم نه اندك آن را و نه زيادش را[1].

عدم اعتماد به شارب الخمر

(1) 11- امام صادق- 7- فرمود: در زمان پدرم دو دينار داشتم. شخصى كه به صنعا مى‌رفت و از آنجا رداء مى‌آورد، خواستم كه دو دينار را به او بدهم تا براى من نيز ردايى بياور و اما پدرم گفت: دو دينار را به او نده.

حضرت مى‌گويد: ولى من دور از چشم پدرم پول را به او دادم و او روانه شد.

وقتى كه برگشت يك نفر را براى گرفتن رداء نزد او فرستادم. در جواب گفته بود كه او چيزى به من نسپرده است. خيال كردم بخاطر اينكه از پدرم مخفى كند اين را گفته است. لذا خودم رفتم و دادن دو دينار را به او يادآورى كردم.

گفت: تو چيزى به من ندادى. و انكار كرد! من نيز نزد پدرم آمدم وقتى كه مرا ديد سرش را بلند كرد و تبسمى نمود و فرمود: مگر نگفتم درهمها را به او نده؟ هر كس به شارب خمر اعتماد كند، از طرف خدا هيچ ضمانتى براى او نيست؛ چون خداوند متعال مى‌فرمايد:

لا تُؤْتُوا السُّفَهاءَ أَمْوالَكُمُ الَّتِي جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ قِياماً[2].

آيا كسى كم‌خردتر از شارب خمر وجود دارد؟ چون شهادتش قبول نيست و شفاعتش پذيرفته نمى‌شود. و اگر خواستگارى كند به او زن نمى‌دهند[3].

[1] بحار: 46/ 252، حديث 47.

[2] يعنى:« اموالتان را به كم‌خردان ندهيد كه خدا آن را پايدارى شما گردانيده است»( سوره نساء: آيه 5).

[3] وسائل: 13/ 231، حديث 4 و 5.