حضرت فرمود: او محمّد بن عبد الرحمن است، كه شخص صالحى مى‌باشد و زياد صدقه مى‌دهد و زياد نماز مى‌خواند. و اكنون نزد در، منتظر توست.

آن مرد كه نصرانى بود، اسلام آورد و شهادتين جارى ساخت و به امامت آن حضرت، اقرار نمود[1].

پيشگويى امام (ع) در باره شهادت زيد بن على‌

(1) 9- محمّد بن ابو حازم مى‌گويد: نزد امام باقر- 7- بوديم كه زيد بن على از آنجا گذشت.

حضرت فرمود: به خدا قسم! او در كوفه خروج مى‌كند و كشته مى‌شود. و سرش را در شهر، مى‌گردانند، سپس مى‌آورند و در همين جا بر بالاى نيزه نصب مى‌كنند. (در اين هنگام به مقتل او اشاره كرد).

راوى مى‌گويد: در آن موقع اين سخن را گوشهايم شنيد و بعد از آن با چشمهايم ديدم كه زيد قيام كرد و كشته شد و چيزى نگذشت كه ديدم سرش را در شهر مى‌گردانند و بعد از آن آوردند و در همان جا نصب كردند. و از اين پيشگويى امام، شگفت زده شديم‌[2].

تصرّف امام (ع) در قوّه سامعه‌

(2) 10- روايت شده است كه روزى امام باقر- 7- از سرگذشت شدّاد تعريف مى‌كرد تا اينكه مردى به نام نضر بن قرواش داخل شد و در جايى نشست كه مى‌توانست سخنان امام را بشنود. ياران آن حضرت ناراحت شدند و گفتند: او مرد خبيثى است و همه چيز را شنيد.

امام فرمود: نه، چنين نيست اگر از او بپرسيد، هيچ چيز از سخنان مرا به ياد

[1] بحار: 46/ 272، حديث 78.

[2] بحار: 46/ 251، حديث 46.