ميثم گفت: خدا و رسولش راست گفته‌اند، تو نيز راست گفتى. آرى، اسم من ميثم است.

حضرت فرمود: «به نامى كه رسول خدا- 6- با آن تو را خوانده بر گرد و كنيه‌ات ابى سالم باشد. و بعد از اين تو را دستگير مى‌كنند و به دار مى‌آويزند». همان طور هم شد[1].

جاسوس معاويه‌

(1) 31- جميع بن عمير مى‌گويد: على- 7- شخصى به نام عيزار را متهم كرد كه اخبار داخلى آنها را به معاويه مى‌رساند ولى آن شخص انكار كرد.

حضرت فرمود: «مى‌توانى به خدا قسم بخورى كه تو اين كار را انجام نداده‌اى».

آن مرد قسم خورد. حضرت فرمود: «خدايا! اگر دروغ مى‌گويد چشمش را كور كن!». وقتى كه روز جمعه شد، كور شده بود و دستش را گرفته آوردند[2].

نفرين على (ع) بر منكرين حديث غدير

(2) 32- طلحة بن عمير مى‌گويد: على- 7- مردم را قسم داد به اينكه هر كس از پيامبر اين كلام را شنيده «من كنت مولاه فعلى مولاه ...»[3] بيايد و شهادت بدهد. دوازده نفر از انصار شهادت دادند اما انس بن مالك حاضر بود، ولى شهادت نداد.

على- 7- فرمود: «اى انس! چه چيزى مانع شد كه شهادت ندهى؟

چون تو نيز آن سخن را شنيده‌اى».

انس گفت: پير شده‌ام و يادم رفته است!! حضرت فرمود: «خدايا! اگر دروغ مى‌گويد به مرض برص مبتلايش كن!».

[1] ارشاد: ص 187.

[2] ارشاد: ص 203.

[3] هر كس من صاحب اختيار او هستم، على- 7- صاحب اختيار اوست.