نه ولد الزّنايى و نه كسى كه در حيض نطفه‌اش بسته شده است».

آن مرد رفت و وقتى كه جنگ بر پا شد در لشكر معاويه قرار گرفت‌[1].

على (ع) و پيش بينى بلا

(1) 7- ابو حمزه ثمالى از عمرو بن حمق، نقل مى‌كند: هنگامى كه على- 7- در مسجد كوفه ضربت خورد، بر او وارد شدم و گفتم: نترس اين فقط يك خراش است! فرمود: قسم به جانم از شما جدا مى‌شوم. سپس فرمود: «تا سال هفتاد بلا مى‌آيد».

پرسيدم: آيا بعد از بلا، نعمت نازل مى‌شود.

امام جواب نداد و از هوش رفت. و ام كلثوم گريه مى‌كرد. وقتى كه به هوش آمد، فرمود: اى ام كلثوم! چرا مرا اذيت مى‌كنى. آنچه را كه من مى‌بينم اگر تو ببينى گريه نمى‌كنى. و ملائكه در آسمانهاى هفتگانه پشت سرهم ايستاده‌اند و پيامبران نيز همان طور و به من مى‌گويند: يا على بيا چيزى كه در پيش رو دارى بهتر از چيزى است كه اكنون در آن بسر مى‌برى.

من گفتم: يا امير المؤمنين! فرمودى تا سال هفتاد بلا مى‌آيد، آيا بعد از سال هفتاد، فراوانى خواهد بود؟

فرمود: بلى بعد از بلا فراوانى است. يَمْحُوا اللَّهُ ما يَشاءُ وَ يُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ الْكِتابِ‌[2].

ابو حمزه مى‌گويد: به امام باقر- 7- گفتم: على- 7- فرموده بود كه تا سال هفتاد مردم در بلا خواهند بود. و مثل اينكه گفته بود بعد از سال‌

[1] بحار: 42/ 17، حديث 2.

[2] يعنى: خداوند هر چه را بخواهد محو و هر چه را بخواهد اثبات مى‌كند. و نزد اوست ام الكتاب( سوره رعد: آيه 39).