اعراف كيست؟

(1) 6- امام باقر- 7- مى‌فرمايد: پيش امير المؤمنين- 7- سوره‌ إِذا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزالَها[1] تلاوت شد تا رسيد به‌ وَ قالَ الْإِنْسانُ ما لَها يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبارَها[2].

حضرت فرمود: من «الانسان» هستم و به من اخبار گفته مى‌شود.

ابن الكوّاء گفت: يا امير المؤمنين‌ وَ عَلَى الْأَعْرافِ رِجالٌ يَعْرِفُونَ كُلًّا بِسِيماهُمْ‌[3]؛ چه كسانى هستند؟

حضرت فرمود: «ما اعراف هستيم و ياران خود را از سيماى آنها مى‌شناسيم و ما اعرافيها بين بهشت و جهنم مى‌ايستيم. كسى وارد بهشت نمى‌شود مگر اينكه ما او را بشناسيم و او ما را بشناسد. و كسى وارد آتش نمى‌شود مگر اينكه ما او را نشناسيم و او ما را نشناسد».

ابن الكوّاء اظهار تشيع مى‌كرد و على- 7- او را با جمله «واى بر تو» مخاطب قرار مى‌داد، وقتى كه جنگ نهروان پيش آمد، ابن الكوّاء طرف مقابل قرار گرفت و با آن حضرت جنگيد! مردى پيش آن حضرت آمد و گفت: من تو را دوست دارم.

حضرت فرمود: «دروغ مى‌گويى».

آن مرد گفت: سبحان اللَّه! مثل اينكه قلبم را مى‌داند.

يك نفر ديگر آمد و گفت: من شما اهل بيت پيامبر را دوست دارم.

حضرت فرمود: «دروغ مى‌گويى، ما را نه مخنّثى دوست مى‌دارد و نه ديّوثى و

[1] هنگامى كه زمين، به سخت‌ترين زلزله خود به لرزه در آيد.

[2] و در آن روز، آدمى گويد( اى عجب) زمين را چه پيش آمده است؟! آن هنگام زمين، مردم را به حوادث( بزرگ آگاه سازد).( سوره زلزال: آيه 1- 4).

[3] در اعراف، مردانى هستند كه همه آنها به سيماى خود شناخته مى‌شوند( سوره اعراف: آيه 46).