الحسين بن بابويه قمى، و محمد بن محمد بن نعمان تغمدهم اللَّه برحمته و رضوانه، و از ايشان است صاحب كتاب (الوسيله الى نيل الفضيلة) رحمة اللَّه عليه كه كتابى است در فن خود نيكو، پس ديدم كه اين راهى است كه انبياء و اوصياء و اولياء و علماء پيموده‌اند، من نيز امر خداوند جل جلاله را در متابعت و اقتداء بايشان امتثال نموده و طريقه آنان را اختيار كردم.

فصل يازدهم‌

و خداوند متعال پسر بزرگم محمد را بر ساير اولاد من بچيزهاى مهمى كه ملك من قرار داده است امتياز داده، و قرآن و شمشير و انگشترى و لباس بدن مرا باو اختصاص داده است.

پس آنچه در اين رساله است با آنچه خداوند از تركه من باو اختصاص داده است مناسبت دارد.

اما آنچه با قرآن شريف مناسبت دارد همانا معارف الهيه است كه در اين رساله بيان نموده و براى او اختيار كرده و شرح داده‌ام.

و اما آنچه با شمشير مناسبت دارد همانا ادله و براهينى است كه در اين رساله بيان شده كه با آنها در مقام دفاع از دشمنان دين كه ميخواهند او را از مولاى حقيقى خود منحرف نمايند برآيد.

و اما آنچه با لباسى كه انسان را از سرما و گرما حفظ نموده و احتياجات او را بر آورد مناسبت دارد همانا خلعتهاى شريفه‌ايست كه خداوند براى عقول و ارواح قرار داده است، و ملابس نفيسه‌ايست كه حافظ از عذاب و عقاب و جلوگير از ننگ و عار قرار داده است، و پرچم و لوائى است كه براى پادشاهان چابك سوار بسوى دار نعيم و ثواب، قرار داده است، و همانا خلعتها و ملابس فاخره‌ايست كه باطن و دلها را بآن مخلع فرموده است كه بواسطه آن بر جمال و كمال خود باقى بمانند، در حالتى كه هر لباسى فانى و هر جامه نابود شده باشد.