مسير تاريخ اسلام به كلى دگرگون گرديد، و رنجهاى گذشتگان ناديده انگاشته شد، باز مسلمانان پاك سرشت كه گفتار پيامبر را از طرف خدا مى‌دانستند حاضر نبودند از خواسته رسول اكرم 6 و لو به قيمت جانشان تمام بشود دست بردارند و گوش خود را از آن آهنگ پاك و روح افزا كه هنوز طنينش در بيابان سوزان حجاز و در دره‌هاى غدير باقى بود به ناشنوايى بزنند، لذا در موارد مناسب به احتجاج و استدلال و ياد آورى غدير مى‌پرداختند و حديث غدير را به فرزندان اسلام مى‌آموختند، خلاصه هميشه نوسانات و امواج غدير در صفحات تاريخ مشهود بود و همين بود كه در طول تاريخ نيز ملل اسلامى را به مقصود پوشيده پيامبر اكرم توجه داد و در توسعه مذهب تشيّع اثرى به سزا گذاشت.

موضوع احتياج به غدير داراى اهميت فوق العاده‌اى است كه حتى خود امام 7 پيوسته به ياد آن بود و گفتار پيامبر را در آن روز در مجامع اصحاب تكرار مى‌كرد و از آنان گواهى مى‌خواست و بى‌پايه بودن خلافت ديگران را گوشزد مى‌نمود.

در مسجد پيغمبر در رحبه كوفه، و روز شورى و موارد بسيارى غدير را عنوان مى‌كرد در كتب دانشمندان اهل تسنن موارد زيادى نقل شده كه خود على 7 و يا ائمه اهل البيت و يا علاقمندان به اين مكتب با حديث غدير استدلال كرده‌اند:

از جمله خود على 7 در روز شورى طبق نقل خطيب خوارزمى حنفى در «مناقب» از «عامر بن واصله» چنين نقل مى‌كند: در روز شورى با على 7 در آن خانه بودم و شنيدم كه با اعضاى شورى چنين مى‌گفت: دليل محكمى براى شما اقامه مى‌كنم كه عرب و عجم توانائى تغيير آن را نداشته باشند:

شما را به خدا سوگند آيا در ميان شما كسى هست كه قبل از من خدا را به يگانگى خوانده باشد (و سپس مفاخر معنوى خاندان رسالت را برشمرد تا رسيد به اينجا) شما را به خدا سوگند آيا در ميان شما احدى جز من هست كه پيامبر 6 در حق او گفته باشد:

«من كنت مولاه فعلىّ مولاه اللّهمّ وال من والاه و عاد من عاداه و انصر من‌