حكميّت منافقانه‌

سپس به همان قاريان قرآن فرمود: اين پيشنهاد نيرنگ عمرو عاص و به نفع معاويه است ولى نپذيرفتند و امام 7 را به تحكيم مجبور نمودند.

معاويه براى اين امر، عمرو عاص و امير المؤمنين 7 عبد اللَّه بن عباس را تعيين كردند، ولى همان قاريان موافقت نكردند، امام 7 مالك را پيشنهاد دادند، باز هم نپذيرفتند و ابو موسى اشعرى را به امام 7 تحميل كردند.

امام 7 فرمود: او ضعيف العقل است و دلش با ما نيست؟ و بر انتخاب وى پافشارى نمودند.

عمرو ابو موسى را فريب داد و او را به خلع امير المؤمنين واداشت، تا او نيز معاويه را خلع كند. چون ابو موسى سال بيشترى داشت، (به ظاهر) او را مقدم داشت تا بر منبر رفت و خطبه خواند و على 7 را از خلافت، خلع كرد.

پس از آن به عمرو پيشنهاد كرد كه او هم بر منبر بالا رود، و معاويه را از حكومت خلع كند ولى عمرو بر منبر رفت و خطبه خواند و معاويه را بر خلافت ابقا نمود.

ابو موسى او را دشنام داد و يك ديگر را لعن كردند.

امام 7 به قاريانى كه اين كار را بر او تحميل كرده بودند فرمود: مگر به شما نگفتم، كار آنها نيرنگ و فريب است، شما فريب خورديد، اما از من نپذيرفتيد؟ در پاسخ گفتند: خدا آنها را لعنت كند، تو بايد پيشنهاد ما را قبول نمى‌كردى؟! حال با اين كار خدا و پيامبر 6 را معصيت كرده‌اى و كسى كه خدا را معصيت كند، نبايد از وى اطاعت نمود!.