امر كرد مردم به استقبال على 7 بروند، پيامبر از اسب پياده شد و موقعى كه چشمش به على 7 افتاد، فرمود: اگر خوف آن نبود، كه گروهى از امّت من در باره تو، چيزهايى بگويند كه نصارا در باره مسيح 7 گفتند، امروز سخنى در باره‌ات مى‌گفتم، كه از كنار مردم نمى‌گذشتى، مگر اين كه خاك پايت را براى تبرّك برمى‌داشتند، زيرا خدا و پيامبر او 6 از تو خشنودند.[1] اين غزوه را از اين جهت «ذات السلاسل» مى‌نامند، زيرا عده‌اى از دشمن را به قتل رساند و تعدادى را اسير كرد و كتف بسته حركت داد، گويا زنجير شده بودند و سلاسل به معناى زنجير است.[2]

جنگهاى على 7 پس از پيامبر 6‌

پس از پيامبر 6 امام 7 گرفتار جنگهاى ناكثين (جمل)، قاسطين (صفين) و مارقين (نهروان) شدند و پيامبر 6 از آنها خبر داده بود.

[جنگ جمل‌]

به‌طور اختصار بايد گفت: پس از اينكه كار خلاف به امام استقرار يافت و مردم با او بيعت كردند، طلحه و زبير بيعت را شكستند و همراه عايشه به بصره رفتند و گروه بسيارى از اهالى اين شهر به آنها ملحق شدند، تا با امام 7 بجنگند.

امام 7 هم به تعقيب آنان پرداخت، تا شايد از نيّت خود منصرف شوند و آنها را نصيحت كرد، اما به گوششان نرفت و بر جنگ پافشارى كردند.

وقتى جنگ را شروع كردند، امير المؤمنين 7 به مقابله با آنها برخاست، و تعداد شانزده هزار و هفتصد و نود نفر از سى هزار تن اصحاب عايشه كشته شدند.

[1]

ُ لو لا انّنى اشفق ان تقول فيك طوائف من امّتى ما قالت النصارى في المسيح، لقلت فيك اليوم مقالا لا تمرّ بملإ منهم الّا اخذوا التّراب من تحت قدميك للبركة فانّ اللَّه و رسوله عنك راضيان.

[2] تعداد جنگهاى پيامبر 6 در تاريخ اسلام زياد ثبت شده است، اين نويسنده كتاب به اين چند مورد اشاره كرده‌اند،( م)