گفت: او محمد بن عبد اللَّه 6، برادرزاده من است.

پرسيدم: اين زن كيست؟

گفت: همسر او خديجه دخت خويلد است، پرسيدم: اين جوان كيست؟

گفت: او على 7 ابن ابى طالب، پسر عموى اوست.

پرسيدم: اين حركاتى كه انجام مى‌دهند چيست؟

گفت: نماز مى‌گذارند و گمان دارند كه پيامبر است و جز همسر و پسر عمويش؛ كسى به او ايمان نياورده است.

6- محبّت على 7 از واجبات است؟

يكى از فضايل امام 7 اين است كه: دوستى او واجب است، زيرا از «ذو القربى» و هاشمى است و ترديدى وجود ندارد كه هم نسبى با پيامبر خدا 6 فضيلتى بزرگ محسوب مى‌گردد و مقامى بلند است.

از نظر دنيايى كه روشن است و از ديدگاه آخرت هم، پيامبر 6 فرمود: هر نسبى در قيامت منقطع است، جز نسب من.[1] پس هر كس به رسول خدا 6 نزديك‌تر باشد، مقام و شرف و فخر او، بيشتر از كسى است كه اين ويژگيها را ندارد و شاعر عرب در اين باره مى‌گويد:

يعنى: براى ما از ديدگاه فضل و شرف، بر ديگران، همين بس كه به پيامبر نزديك هستيم.

امير المؤمنين 7 از دو سو بلكه از چند سو اين فضيلت را دارا بودند، و از طرف پدر و مادر فرزند عموى پيامبر 6 محسوب مى‌گشت، چون او پسر

[1]

ُ كلّ نسب منقطع يوم القيامة الّا نسبى.