بازويت را با برادرت محكم مى‌كنيم و قدرتى براى شما قرار مى‌دهيم كه به كمك آيه‌هاى ما بر شما دست نيابند، بار خدايا من محمد فرستاده و برگزيده تو هستم، پس سينه‌ام را فراخ و كارم را آسان و از كسانم مثل على وزيرى برگزين تا پشتم را محكم كنى.

ابو ذر گفت: هنوز كلام پيامبر 6 ختم نشده بود كه: جبرئيل از سوى خدا نازل شد و گفت: اى محمد 6 بخوان؟ فرمود: چه بخوانم؟ گفت:

إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ‌[1]: ولى شما خدا و رسول او و كسانى است كه ايمان آوردند و نماز را به پاى داشتند و در حال ركوع زكات دادند.

8- نمونه‌اى از بخشش امام 7‌

امير المؤمنين 7 براى انجام كارى وارد مكه شد، ديد «يك عرب بيابانى» به پرده‌هاى كعبه چسبيده و مى‌گويد:

اى خدايى كه مكان ندارى و هيچ مكانى از او خالى نيست و جايى او را دربرنگرفته، به اين عرب چهار هزار درهم روزى ده.

راوى گفت: امام 7 جلو رفت و فرمود: اى اعرابى چه مى‌گويى؟ گفت:

شما كى هستى؟ فرمود: من «على بن ابى طالب 7» هستم.

عرب گفت: شما همان كسى هستى كه حاجت مرا ادا مى‌كنى. فرمود:

حاجتت چيست؟

گفت: يك هزار درهم مى‌خواهم كه مهر همسرم كنم و يك هزار درهم‌

[1] مائده/ 55