شك ندارد كه آنان، افراد مؤمن را مى‌كشند و به راه باطل خود مى‌انديشند؟!.[1]

صدور فرمان حمله از طرف امام 7 در جنگ جمل‌

در اينجا امام 7 فرمان حمله را صادر كرد و فرمود: با نام خدا به آنان بتازيد و بدانيد كه شكست مى‌خورند.

امام 7 شخصا به همراهى فرزندانش، حسن و حسين 8 و اصحاب پيامبر 6 به قلب لشكر زد و پس از چند ساعت از روز، جناح راست و چپ ارتش عايشه را متلاشى نمود و سرفراز و پيروز، بازگشت.

سپس دستور داد شهيدان را در جامه خود پيچيدند و با همان لباس، پس از اداى نماز بر پيكرشان، دفن كردند.

پس از شكست دشمن به ارتشيان خود دستور داد، مجروحان را نكشند، و فرارى را تعقيب ننمايند، و اموال اردوى عايشه را در ميان اصحاب خود تقسيم كرد و به محمد بن ابى بكر دستور داد، خواهرش را به بصره و پس از چند روز استراحت، به مدينه ببرد.

عبد اللَّه بن سلمه گويد: من خود از شاهدان جنگ جمل بودم و پس از ختم جنگ، مادر آن جوان را ديدم كه مى‌گريد و اين اشعار را مى‌خواند:

: اى خداى من، مسلمانى به سوى آنها رفت و بدون ترس، كتاب خدا را بر ايشان قرائت نمود و آنها را به فرمان على 7 فرا خواند، ولى آنها نيزه‌هاى‌

[1] اين جوان به نام مسلم مجاشعى بود.