چون علم كلام به «ابو هاشم بن محمد بن حنفيّه»، باز مى‌گردد كه او هم آن را از محضر امير المؤمنين 7 آموخته است.

2- علم ادبيات: ادبيات عرب هم به امام على 7 برمى‌گردد، زيرا حضرت كلام را به سه چيز تقسيم نمود و به «ابو الاسود دؤلى» دستور وضع آن را صادر كرد و قاعده‌اش را به او آموخت، وى سپس به تدوين و تبويب آن پرداخت، 3- علم تفسير: علم تفسير، از «ابن عباس» اخذ شده كه او نيز شاگرد امام 7 بوده است.

4- فصاحت: امام 7 بود كه خطبه و كلام رسا را به مردم آموخت.

5- علم فقه: انتصاب فقه شيعه به امام على 7 نياز به توضيح ندارد و «ابو حنيفه» نيز كه از علماى برجسته اهل سنّت است؛ شاگرد امام صادق بوده و شافعى فقه را از محمد حسن شيبانى آموخته كه او هم شاگرد ابو حنيفه بوده است، و همچنين احمد حنبل در محضر امام كاظم 7 تلمّذ كرده و مالك نزد ربيعة الرأى و ربيعة نزد عكرمه و عكرمه نزد ابن عباس كه شاگرد على 7 است درس خواند.

ويژگيهاى امير المؤمنين 7‌

حديث منزلت‌

: سنّى و شيعه و همه محدثان، اين حديث را در كتابهاى خود آورده‌اند كه پيامبر 6 به على 7 فرمود: تو نسبت به من مانند هارونى نسبت به موسى جز اين كه پس از من پيامبرى نيست.[1] اين حديث بهترين دليل بر اين است كه: همه فضايل و علوم پيامبر 6، براى على 7 نيز ثابت است، مگر مقام نبوّت، و اين معنا برهانى قوى بر

[1]

ُ انت منّى بمنزلة هارون من موسى الّا انّه لا نبىّ بعدى.