بدان براى وى آسان و نشاط و رغبتش به آن افزون مى‌گردد؛ و هرگاه دانشى را كه خداوند به او آموخت به كار بندد، دانسته‌هاى تازه‌اى را به ارمغان خواهد آورد و بر آگاهيش افزوده مى‌گردد. چنانچه در روايات معصومين عليهم السّلام آمده است كه هركس دانسته‌هاى خود را به كار بندد از آگاهيهاى تازه‌اى برخوردار خواهد شد. و لذا عمل وى در حقيقت نوعى علم بوده، مشمول روايات بسيارى است كه در بيان فضيلت علم آمده است.

[برترى معرفت بر عمل‌]

از طرفى دانش و تعليم و تعلّم چنين فردى از بهترين اقسام خود بوده نتيجتا به واسطه علم برانگيزنده بر عمل، و عمل برانگيخته از علم به سعادت كامل مى‌رسد؛ و اگر چه علم و عمل هردو در رسيدن به سعادت كامل نقش دارند، اما برترين آن‌دو نزد خداوند علم است كه به واسطه آن، اولياء حق بر يكديگر برترى مى‌يابند.

امير مؤمنان على 7 فرمود:

اندكى از معرفت بهتر از عمل فراوان است، آن‌دو بسان نيت و عمل مى‌باشند كه برترى از آن نيت است، و يا مانند جسم و جان هستند و فضيلت از آن جان است.

اندك مطالبى كه بيان شد، طالبان طريق هدايت را كافى است و اللّه ولىّ التوفيق.