اشتياق به آخرت دارند، كه در اين‌صورت، نفس بودنش در دنيا زندانى براى او است چه رسد به مصائب و گرفتاريهايى كه با آن مواجه است؛ ويا از جمله كسانى است كه خوف تمايل به دنيا و علاقه به آنچه در آن است درباره آنان مى‌رود، كه در اين‌صورت خداى حكيم به اقتضاى لطف و رأفتش او را با انواع مشكلات و ناملايمات مواجه مى‌سازد و بدين وسيله علاقه او را از دنيا مى‌برد تا از آن منزجر گشته به آن تكيه نكند، كه دنيا خانه ستمگران است؛ و يا آنكه بهره‌اش از اعمال و طاعات اندك است، كه در اين‌صورت خداى حكيم و رحيم به مقتضاى محبتش او را از ثواب [تحمل و بردبارى‌] مشكلات و مصيبتها بهره‌مند مى‌سازد، [كه پاداش آن به اندازه‌اى بزرگ است كه‌] امام صادق 7 فرمود:

اگر [بنده گرفتار و مبتلا] مى‌دانست كه چه پاداشى در برابر اين مصائب دارد، آرزو مى‌كرد با قيچى ريزريز مى‌شد.

و نيز فرمود:

مؤمنى كه مبتلا به مصيبتى گردد و بر آن شكيبايى نمايد، پاداش هزار شهيد براى او خواهد بود.

و همچنين فرمود:

همانا بنده نزد خداوند مقامى دارد كه به آن دست نخواهد