عدم رعايت موقعيت، موجبات شكوه امام را فراهم ساخت كه فرمود: «كار خوب و شايسته‌اى انجام نداد». از اين حديث و نظاير آن دانسته مى‌شود كه، بزرگداشت مؤمن در جايى‌كه باعث حسادت به او و يا ايجاد فتنه‌اى عليه او گردد، به ترك احترام او مى‌باشد، حتى گاهى اكرام مؤمن به بدگويى از او است، همانگونه كه بعضى از امامان عليهم السّلام نسبت به برخى از ياران خاصشان انجام مى‌دادند، و اين مانند سوراخ كردن كشتى براى نجات اهل آن است.

[شكيبايى در سختى‌ها]

امر سوم: صبر در سختى‌ها و گرفتارى‌هاست.

ترديدى نيست در اينكه دنيا زندان مؤمن است، و به راستى كدامين زندان است كه در آن آسايش و خوشى باشد. امام صادق 7 به مردى كه نزد آن حضرت شكوه نمود و حاجت خويش را عرضه داشت، فرمود:

[دنيا براى مؤمنان همچون زندان است‌]

شكيبايى نما، خداوند به زودى در كارت گشايش خواهد داد. آنگاه مدتى سكوت نمود و سپس به آن مرد توجه كرده و فرمودند: از زندان كوفه برايم بگو، چگونه است؟

- تنگ و متعفن است و زندانيان در بدترين حالند.

امام فرمود: تو نيز در زندان هستى و در عين حال مى‌خواهى راحت و آسوده باشى! مگر نمى‌دانى دنيا زندان مؤمن است.

[تبيين زندان بودن دنيا براى مؤمنان‌]

مؤمن [از سه حال خارج نيست‌] يا از كسانى است كه‌