مدّت حيات حاج سيّد هاشم حدّاد پس از مراجعت از شام و رحلت در كربلاى مُعَلَّى‌

چون ارتحال ايشان در دوازدهم شهر رمضان المبارك از سنه يكهزار و چهارصد و چهار هجريّه قمريّه ميباشد، بنابراين مدّت درنگشان در اين دنيا پس از رجوع از شام چهار سال و هفت ماه و بيست و پنج روز خواهد بود؛ چون دانستيم كه ايشان در روز هفدهم شهر محرّم الحرام سنه يكهزار و چهارصد هجريّه قمريّه از شام مراجعت نمودند. و اين رحلت در سنّ هشتاد و شش سالگى بود.

چند ماه از زمان مراجعت ايشان به كربلا و مراجعت حقير به طهران سپرى مى‌شد كه ايشان از يكى از مقيمين ايرانى در عراق كه با بنده سوابق آشنائى داشت پرسيده بودند: آيا سيّد محمّد حسين به ارض اقدس مشرّف شده است يا نه؟! و او در پاسخ گفته بود: الان من نميدانم. حقير پس از مراجعت به طهران در اسرع اوقات به كارهاى خود سر و سامان داده و در روز بيست و ششم از شهر جمادى الاولى از سال 1400 به مشهد مقدّس تشرّف حاصل و قصد اقامت نمودم، و اين مقدار چهار ماه و چند روز از آن مورّخه رجوع از شام ميگذشت.

بلافاصله پس از اقامت نامه‌اى به حضورشان نوشتم و اعلام خبر وصول نمودم، در حاليكه قبلًا نامه‌اى دگر فرستاده بودم و در آن از اراده و تصميم در اوّل أزمنه امكان بازگو نموده بودم.

نامه‌هائى را كه به محضرشان مى‌نوشتم مستقيماً از راه عراق نبود، بلكه يا از راه كويت و يا از راه شام به دستشان مى‌رسيد. و غالباً در اين مدّت نامه‌هائى ميفرستادم ولى ايشان براى حقير به خطّ خود نامه‌اى ننوشتند، و اطّلاع بر