از فتوّت حاج سيّد هاشم رحمة الله عليه قضايائى شنيدنى است
اين صفات حميده و ملكوتى را «فُتوّت» خوانند كه از شَجاعت و كرامت برتر است. و مُلّا خطاب به أمير المؤمنين 7 نموده و ميگويد
: در شجاعت شير رَبّانيستى
در مروّت خود كه داند كيستى؟! [1]
ما هم پس از هشت سال از رحلت اين سيّد بزرگوار خطاب به روح مقدّس او نموده ميگوئيم
: اى آفتاب آينه دار جمال تو
مشگ سياه مجمره گردان خال تو
صحن سراى ديده بشستم ولى چه سود
كاين گوشه نيست در خور خيل خيال تو
در اوج ناز و نعمتى اى پادشاه حسن
يا رب مباد تا به قيامت زوال تو
مطبوعتر ز نقش تو صورت نبست باز
طغرا نويس ابروى مشكين مثال تو
در چين زلفش اى دل مسكين چگونهاى
كاشفته گفت باد صبا شرح حال تو
برخاست بوى گل ز درِ آشتى درآى
اى نو بهار ما رخ فرخنده فال تو
تا آسمان ز حلقه به گوشان ما شود
كو عشوهاى ز ابروى همچون هلال تو
تا پيش بخت باز روم تهنيت كنان
كو مژدهاى ز مقدم عيد وصال تو
______________________________ [1] كتاب «مثنوى» دفتر اوّل، از طبع ميرزا محمودى، ص 97؛ و از طبع ميرخانى، ص