الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُها لِلَّذِينَ لا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فِي الْأَرْضِ وَ لا فَساداً وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ.

يعنى: اى سيّد هاشم! اگر تو طالب عالَم نور و تجرّد و سراى باقى و جاويدان لقاءِ الهى، و ورود در حرم امن و امان او هستى، اگر دنبال رضاى محبوب ميگردى و عرفان ذات اقدس او را سرلوحه برنامه ات قرار داده‌اى، اگر جدّاً عاشق او مى‌باشى و ميخواهى به معشوقت واصل گردى و كامياب شوى، راهى جز عدم بزرگ پروازى و دست شستن از فساد در روى زمين نيست.

تعاليم مرحوم قاضى از حضرت صادق 7، و آن از قرآن است‌

اگر ميخواهى جدّاً به آن مقام منيع راه يابى، بايد از آزار مادر زنت صرف نظر كنى؛ و الّا اگر جواب او را ميدادى و وى را به جزايش ميرسانيدى، يا زنت را طلاق ميدادى، گرچه حقّ شرعى تو بود امّا بدين مقام نمى‌رسيدى. اين شرع أعلى، اين جهاد أكبر، و اين هجرت كبرى است؛ و درست بايد طبق اين دستورات عمل كرد تا بدان واصل شد.

تعاليم حضرت صادق 7 متّخذ از آيات معجزه آساى قرآن جاويدان است‌

دستورات امام جعفر صادق 7 در اين روايت نيز متَّخذ از آيات معجزه آساى قرآن كريم است، آنجا كه ميفرمايد:

خُذِ الْعَفْوَ وَ أْمُرْ بِالْعُرْفِ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْجاهِلِينَ.[1]

«عفو و اغماض را پيشه خود كن؛ و به كار ستوده شناخته شده مردم را امر كن؛ و از مردمان جاهل روى گردان!»

يا آنجا كه ميفرمايد:

وَ عِبادُ الرَّحْمنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْناً وَ إِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلاماً.[2]

[1] - آيه 199، از سوره 7: الاعراف

[2] - آيه 63، از سوره 25: الفرقان