در آن مردانى هستند كه خواهان پاكيزگى [و طهارت جسم و جان‌] هستند و خدا پاكيزگان را دوست دارد.

و آنان كه به دروغ ادعاى محبت خدا مى‌كنند و خيال مى‌كنند خدا هم آنان را دوست دارد، معذب بودن آنان را رد بر آن ادعا دانسته و مى‌فرمايد:

[قل فلم يعذبكم بذنوبكم‌][1].

پس چرا خدا شما را به گناهانتان عذاب مى‌كند؟

اگر شما محبوب خداييد چرا به خاطر گناهانتان به جهنم عذاب وجدان دچار مى‌شويد اين گرفتارى شما به عذاب دليل بر اين است كه خدا شما را دوست ندارد، علامت محبت حق به عبد، توبه عبد است و از شرايط محبت حق به عبد غفران اوست چنانچه فرموده:

[قل إن كنتم تحبون الله فاتبعوني يحببكم الله و يغفر لكم ذنوبكم‌][2].

بگو: اگر خدا را دوست داريد، پس مرا پيروى كنيد تا خدا هم شما را دوست بدارد، و گناهانتان را بيامرزد.

شما كه مى‌گوييد: عاشق خداييم از برنامه‌هاى الهى كه به وسيله پيامبر 6 به شما رسيده پيروى كنيد؛ تا خدا شما را دوست داشته و گناهانتان را ببخشد. توبه يكى از مهمترين فرمان‌هاى حق است كه عاشق خدا براى اجراى آن قيام كرده و به وسيله آن تمام نواقص خود را رفع و آلودگى‌هاى خويش را پاك مى‌كند. و از اين طريق است كه محبوب حق مى‌شود.

[1] -مائده( 5): 18.

[2] -آل عمران( 3): 31.