تدريج شهر مدينه از پاسخ گفتن به نياز او عاجز شد. به همين علت از شهر به بيابان رفت و در آنجا به كار دامدارى مشغول شد و چنان سرگرم اداره كار خود شد كه بر اثر كثرت كار از جمعه و جماعت و زيارت پيامبر 6 محروم ماند. پس از نزول حكم زكات، به دستور رسول خدا 6، مأموران جمع‌آورى زكات به سراغ ثعلبه رفتند و برابر حكم خدا و رسول، از او طلب زكات كردند؛ اما او از دادن زكات بخل ورزيد و در جواب گفت: زكات در رديف جزيه‌اى است كه از اقليت‌هاى مذهبى مى‌گيرند و اين برنامه، زورى است كه بر ما ثروتمندان تحميل مى‌شود و من از دادن اين‌گونه ماليات‌ها خود را معذور مى‌بينم!.

چون خبر بخل‌ورزى او به پيامبر 6 رسيد دو بار فرمودند: واى بر ثعلبه، واى بر ثعلبه‌[1].

او هم چنان به جمع ثروت و اضافه كردن آن مشغول بود، تا تمام ثروت از كفش رفت و هم چنان كه قرآن فرموده به سوء عاقبت دچار شد.

مواردى از تاريخ اسلام‌

«زبير» يكى از رجال برجسته اسلام بود، او در يارى پيامبر 6 و جهاد فى سبيل الله سهمى به سزا داشت.

در يكى از جنگ‌ها شمشيرش شكست، پيامبر 6 بلافاصله چوبى را برداشت و به دو طرف آن دست كشيد، با عنايت خدا تبديل به شمشيرى شد و آن را به زبير سپرد. زبير به وسيله آن در راه اسلام و پيش برد اهداف رسالت، رشادت‌ها به خرج داد.

[1] -تفسير القرطبى: 8/ 209.