______________________________ (53)-

بيت بر وزن شماره 16 با قافيه مردف موصول.

(54)-

بيت بر وزن شماره 15.

حكايت «5» يكى را از متعلمان، كمال بهجتى بود ...

(55)- بهجت: بفتح اول، شادابى و شادمانى.

(56)- طيب لهجت: شيرين‌زبانى.

لهجت: طرز ادا و تلفظ.

(57)- حسن بشره: خوبرويى.

حس بشريت با حسن بشره شبه جناس و شبه اشتقاق دارد.

(58)-

قطعه بر وزن شماره 12 با قافيه مردف مردّف.

(59)- ضمير: در اينجا بمعنى انديشه و نهاد و خاطر است.

(60)- معاينه: بجاى بالمعاينه يعنى به آشكارا، به رأى العين، بچشم خويش. در اينجا قيد وصفى است. در بعضى نسخه‌ها «مقابله» آمده است بمعنى از پيش روى.

(61)- آداب نفس: ادبهاى اخلاقى. ادب را چنانكه پيش گفتيم به ادب درسى و ادب نفسى تقسيم ميكنند.

(62)-

قطعه بر وزن شماره 11 با قافيه مطلق.

(63)- هفتاد: يكى از اعدادى است كه بر كثرت دلالت دارد.

اين قطعه درست ترجمه بيت عربى است: «و عين الرضا عن كل عيب كليلة ...» (ر ك شماره 3 از تعليقات بر همين باب).

حكايت «6» شبى ياد دارم كه يارى عزيز از در، درآمد ...

(64)- چراغم به آستين كشته شد: با حركت آستين، چراغ خاموش شد.

(65)-

ملمع با وزن شماره 28 و قافيه مطلق.

ترجمه: شبانه خيال كسى بخاطر آمد كه با ديدار روى خودش تاريكى را برطرف ميسازد.