روحك و لا تهنّا بعد كرامتك و لا تضلّنا بعد إذ هديتنا و هب لنا من لدنك رحمة إنّك أنت الوهّاب.

پس هر يك از فاتحه و قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ و قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ‌ و قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ‌ را ده نوبت بخواند و ده نوبت بگويد:

سبحان اللَّه و الحمد للّه و لا إله إلّا اللَّه و اللَّه أكبر.

و ده نوبت: اللَّهمّ صلّ على محمّد و آل محمّد و بعد از آن اين دعا بخواند: اللَّهمّ افتح لي أبواب رحمتك و أسبغ عليّ من حلال رزقك فمتّعني بعافية ما أبقيتني في سمعي و بصري و جميع جوارحي اللَّهمّ ما بنا من نعمة فمنك لا إله إلّا أنت أستغفرك و أتوب إليك يا أرحم الرّاحمين.

پس دو سجده شكر به جا آورد و بعد از آن دو ركعت وتيره را نشسته بگذارد و ايستاده نيز جايز است و هفت تكبير افتتاحيّه را با ادعيه ثلاثه به جا آورد و در ركعت اوّل بعد از فاتحه سوره تبارك يا سوره واقعه بخواند و در ركعت دويّم بعد از فاتحه سوره توحيد و بعد از فارغ شدن حاجت خود را بخواهد.

فصل در بيان آداب نماز شب‌

چون بنده مؤمن شب از خواب بيدار شود اوّل چيزى كه بايد بكند آنست كه سجده كند پس بگويد در سجود يا بعد از سر برداشتن از سجود:

الحمد للّه الّذي أحياني بعد ما أماتني و إليه النّشور الحمد للّه الّذي ردّ عليّ روحي لأحمده و أعبده.

پس چون خواهد كه شروع در نماز شب كند اين دعا بخواند:

اللَّهمّ إنّي أتوجّه إليك بنبيّك نبيّ الرّحمة و آله و أقدّمهم بين يدي حوائجي فاجعلني بهم وجيها في الدّنيا و الآخرة و من المقرّبين اللَّهمّ ارحمني بهم و لا تعذّبني بهم و اهدني بهم و لا تضلّني بهم و ارزقني بهم و لا تحرّمني بهم و اقض لي حوائج الدّنيا و الآخرة إنّك على كلّ شي‌ء قدير و بكلّ شي‌ء عليم.

پس افتتاح كند ركعت اوّل را از نماز شب به تكبيرات سبعه افتتاحيّه با ادعيه ثلاثه و افضل آنست كه در ركعت اوّل بعد از حمد سوره‌ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ را سى نوبت بخواند و در ركعت دويّم سوره‌ قُلْ يا أَيُّهَا الْكافِرُونَ‌ را.

و در شش ركعت ديگر از نماز شب سوره‌هاى دراز مانند سوره انعام و كهف و انبيا و يس بخواند.

و اگر وقت تنك شود از خواندن سوره‌هاى دراز كافيست خواندن حمد و قُلْ هُوَ اللَّهُ‌ در هر ركعت.

و جايز است كه اختصار بحمد تنها كند هم چو ساير نوافل.

و بدان كه اتّفاق كرده‌اند علماى ما قدّس اللَّه أرواحهم بر اين كه قنوت هم چنان كه سنّت است در نمازهاى واجبى، سنّت است در هر ركعت دويّم از نوافل مگر ركعت دويّم شفع كه در قنوت نيست بلكه قنوت در ركعت سيّم است كه آن را وتر گويند چنانكه عن قريب مذكور مى‌شود و كافيست‌