مى‌باشد، و نيز تمام امكانات و سرويس موجود در آن (مثل آشپزخانه، آبريزگاه، حمام، راه و غيره)، و نيز قسمت روباز و مسيل آن، قسمت آباد و قسمت لم يزرع آن، همگى اينها را موسى بن جعفر به اولاد بلا فصل خود- چه زن، چه مرد- صدقه و وقف نمود، سرپرست اين زمين، منافع آن را بعد از مخارج لازمه براى آبادانى و حفظ آن و نيز به استثناى منافع سى اصل درخت كه بين فقراى اهل روستا تقسيم مى‌شود، بقيّه را بين اولاد موسى بن جعفر تقسيم مى‌كند به گونه‌اى كه هر پسر دو برابر دختر سهم ببرد، هر يك از دختران موسى بن جعفر كه ازدواج كرده سهمش از اين وقف قطع گردد تا زمانى كه شوهرش را (به مرگ يا طلاق) از دست بدهد كه در اين صورت سهم او مانند دخترانى است كه هنوز ازدواج نكرده‌اند، هر كدام از فرزندان موسى كه فوت كنند اگر فرزندى داشتند فرزندانشان سهم پدر خود را به ارث مى‌برند، پسر دو برابر دختر، همان طور كه موسى بين اولاد بلا فصل خود شرط كرده است، و هر يك كه فوت كردند و فرزندى نداشتند سهم او به سهم بقيّه اضافه شود، نوه‌هاى دخترى در اين وقف سهمى ندارند مگر اينكه پدرانشان از فرزندان من باشند، و تا وقتى احدى از اولاد