و نسل من باقى باشد كسى در اين وقف سهمى ندارد. اگر همگى آنان از بين رفتند و كسى باقى نماند اين مال وقف است بر خواهران و برادران تنى (پدرى و مادرى) من، مادامى كه كسى از آنان باقى باشد. به همان روشى كه بر اولاد و نسل خودم شرط كردم، اگر خواهر و برادران تنى از بين رفتند و منقرض شدند اين مال وقف خواهد بود بر خواهران و برادران پدرى و نسل آنان مادامى كه كسى از ايشان باقى باشد؛ و اگر از ايشان هم كسى باقى نماند اين مال وقف است بر خويشان و اقارب هر كدام كه از ديگرى به من نزديكتر باشند، تا زمانى كه ديگر كسى روى زمين زنده نباشد (يعنى تا قيامت) موسى بن جعفر در حال صحّت و سلامت اين مال را بى‌هيچ شكّ و شبهه‌اى به حقّ و به طور قطعى و براى طلب مرضات خدا و نعيم اخروى وقف نمود و هيچ بازگشتى در آن نيست. (و استثناء بردار نمى‌باشد) و براى هيچ مؤمنى كه ايمان به خدا و روز قيامت دارد جايز نيست كه آن را بفروشد يا بخرد يا ببخشد يا به كسى بدهد و يا موارد مشخّص‌شده آن را تغيير دهد، تا زمانى كه انسان و هر چه در روى زمين است عمرش بسر آيد و خداوند وارث آن گردد.