متفرّق شدند».

2- عبد الرّحمن بن حجّاج گويد: «امام كاظم 7 وصيّتنامه امير المؤمنين 7 را برايم فرستادند و نيز نسخه صدقه (موقوفات) پدرشان را همراه (غلام امام 7) «ابو اسماعيل مصادف» فرستاده، و وقفنامه وى و نيز وقفنامه خود را ذكر كردند، (به اين ترتيب):

بسم اللَّه الرّحمن الرّحيم: صدقات موسى بن جعفر چنين است: زمينش در فلان مكان، كه مشخّصات و حدّ و مرز آن چنين و چنان است، تمامى آن زمين، نخل‌هاى آن، قسمتهائى كه ساختمانى در آن نيست،[1] آب موجود در آن، گوشه و كنار آن، حقّ و نوبت آب آن، و هر حقّ ديگرى كه در بلندى‌ها[2] و بيشه آن‌

[1]- زاد في بعض النّسخ:« مائها و منابتها و أراضيها و ...».

[2]- توضيح: در كتاب تهذيب و من لا يحضره الفقيه به جاى« مرفع»،« مرتفع» ذكر شده كه در ترجمه نيز كلمه« مرتفع» در نظر گرفته شده است. و نيز در بحار و بعضى نسخ ديگر عيون اخبار الرضا 7 به جاى كلمه« غيض» به معناى« محل داراى درخت» كلمه« عنصر» به معناى« اصل» آمده است كه در ترجمه، كلمه« غيض» در نظر گرفته شده است.( مترجم، به راهنمايى استاد محترم آقاى غفّارىّ).