باب 23 سخنان و مناظره حضرت رضا- 7- با مأمون، پيرامون فرق بين «عترت» و «امّت»

ريّان بن صلت‌[1] گويد: حضرت رضا 7 به مجلس مأمون در مرو حاضر شد. در آن مجلس عدّه‌اى از علماى عراق و خراسان حضور داشتند، مأمون گفت: معنى اين آيه را برايم بگوئيد: «ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتابَ الَّذِينَ اصْطَفَيْنا مِنْ عِبادِنا» (سپس كتاب را به عنوان ارث به كسانى از بندگانمان كه آنان را برگزيده بوديم داديم- فاطر: 32) علماء گفتند: مراد خداوند تمامى امّت است، مأمون گفت: يا ابا الحسن نظر شما چيست؟ حضرت فرمود: با آنان هم عقيده نيستم، بلكه به نظر من: مراد خداوند عترت طاهره پيامبر بوده است، مأمون سؤال كرد:

[1]- علىّ بن الحسين بن شاذويه و جعفر بن محمّد بن مسرور كه در سند حديث ذكر شده‌اند، اوّلى مهمل است( در كتب رجال نامى از او نيست)، و دومى مجهول الحال مى‌باشد و جز در طريق روايت صدوق( ره) به كتاب منسوب به ريّان بن الصلت كه در موضوع« الفرق بين الآل و الامّة» نوشته و رواياتى از حضرت رضا- 7- نقل كرده است نيامده‌اند، لذا احتمال تصرّف در كلام و يا اجازه نسخه غير مقروءة( خوانده نشده) بر مؤلّف وجود دارد، چون در متن خبر نيز اشتباهاتى به چشم مى‌خورد.( استاد غفّارى)