داشتند، پدرم گفت: هر كدام از شما حديثى برايم نقل كنيد، ابو الصّلت گفت:

علىّ بن موسى الرّضا عليهما السّلام كه واقعا مثل نامش مورد رضا و پسند بود، از قول پدرش موسى بن جعفر، از پدرش جعفر بن محمّد از پدرش محمّد بن علىّ از پدرش عليّ بن الحسين از پدرش حسين بن علىّ از پدرش علىّ بن ابى طالب عليهم السّلام نقل كرد كه حضرت رسول 6 فرمودند: ايمان عبارتست از قول و عمل.

وقتى خارج شديم، احمد بن محمّد بن حنبل گفت: اين چه سلسله سندى بود، پدرم گفت: داروى شفابخش ديوانگان است، كه هر گاه ديوانه‌اى را به آن مداوى كنند شفا خواهد يافت‌[1].

[1]- در روات اهل سنّت شخصى است بنام مسدّد كه بخارىّ در صحيح و ابو داود و ترمذى و نسائىّ جملگى در سننهايشان از وى روايت كرده‌اند و او را حافظ و ثقه دانند و نسب او را چنين ذكر كرده‌اند كه وى مسدّد بن مسرهد بن مسربل بن مستورد بن مرعبل، يا مسدّد بن- مسرهد بن مسربل بن مغربل بن مرعبل بن ارندل بن سرندل بن عرندل بن ماسند است، و احمد حنبل گويد: ابو نعيم از نسب آن مرد سؤال نمود و پس از ذكر نسب مسدّد، گفت: اى احمد اين افسون عقرب است.( استاد غفّارى)