چطور نظر خداوند فقطّ عترت بوده، نه امّت؟ حضرت فرمودند: زيرا اگر مراد تمام امّت باشد، همگى آنان بايد اهل بهشت باشند، زيرا خداوند مى‌فرمايد:

«فَمِنْهُمْ ظالِمٌ لِنَفْسِهِ وَ مِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَ مِنْهُمْ سابِقٌ بِالْخَيْراتِ بِإِذْنِ اللَّهِ ذلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِيرُ» (بعضى از آنان به خود ستم مى‌كنند و بعضى ميانه‌رو هستند، و بعضى ديگر به اذن خدا در خيرات پيش قدمند و از ديگران سبقت مى‌گيرند، اين است فضل بزرگ- فاطر: 32) سپس همه را اهل بهشت قرار داده و فرموده:

«جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَها يُحَلَّوْنَ فِيها مِنْ أَساوِرَ مِنْ ذَهَبٍ‌- الآية» (بهشتهاى دائمى كه به آن وارد ميشوند و دست بندهاى طلا به آنان مى‌دهند الخ- فاطر: 33) پس وراثت مختصّ عترت طاهره است نه ديگران، مأمون گفت:

عترت طاهره چه كسانى هستند؟ حضرت فرمود: همان كسانى كه خداوند آنان را در كتابش اين گونه وصف نموده: «إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً» (خداوند فقط مى‌خواهد پليدى را از شما اهل بيت دور كرده، شما را پاك و مطهّر نمايد- احزاب: 33) و آنان همان كسانى هستند كه پيامبر 6 در باره‌شان فرموده:

«إنّي مخلّف فيكم الثّقلين كتاب‌