آهن و سنگ بيرون مى‌آورى! اى كه روح را از بين امعاء و احشاء خارج مى‌كنى![1] مرا از دست هارون نجات بده.

راوى مى‌گويد: وقتى حضرت موسى بن جعفر عليهما السّلام اين دعاها را خواند، هارون در خواب مردى سياه پوست را ديد كه بسراغش آمده و شمشيرى در دست دارد كه از نيام بيرون كشيده و بالاى سرش ايستاده است و مى‌گويد: هارون! موسى بن جعفر را از حبس آزاد كن و گر نه، گردنت را با اين شمشير مى‌زنم.

هارون از هيبت آن مرد وحشت كرده، دربان را طلبيد و به او گفت: به زندان برو و موسى بن جعفر عليهما السّلام را آزاد كن.

راوى ادامه داد: دربان به سمت زندان حركت كرد، به زندان رسيد و در زد، مأمور زندان گفت: كيست؟ گفت: خليفه، موسى بن جعفر را فراخوانده است او را بيرون بياور و آزادش كن. زندانبان فرياد زد: اى موسى! خليفه تو را فراخوانده است. حضرت موسى بن جعفر- عليهما السّلام- ترسان و نگران از جا

[1]- شايد اشاره به اين حقيقت باشد كه روح در هنگام مرگ از بدن خارج مى‌شود كما اينكه فرموده است:« إِذا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ‌-» واقعه 83( آن زمان كه روح به حلقوم برسد).