از جهنّم دور گردد و داخل بهشت شود[1] رستگار خواهد بود. و نيست حيات دنيا مگر متاع فريب.

و حضرت پيغمبر 6 فرمودند: بسيار ياد كنيد ذكر شكننده لذّتها را. پرسيدند: يا رسول اللَّه! آن چيست؟ فرمودند: مرگ است. و هيچ بنده‌اى كه در خوشى و وسعت باشد چنانچه بايد ياد مرگ را[2]]m .a 041[ نكرده مگر آنكه دنيا بر وى تنگ شده‌[3]، و در سختى و شدّت ياد آن را نكرده مگر آنكه بر وى وسيع گرديده‌[4].

و فرمودند: مرگ كفّاره‌اى است از براى هر مسلمانى‌[5].

و فرمودند: تحفه مؤمن مرگ است‌[6].

و فرمودند: مرگ آمده است، مرگ آمده است، آگاه باشيد كه چاره‌اى از آن نيست، آمده است مرگ با آنچه در آن است، آمده است به خوشى و راحت و باز[7] رجوع فرمودنِ خوبى به سوى بهشت عالى. و اين از براى مردم آخرت است كه هميشه از براى آن سعى نموده‌اند و رغبت به آن داشته‌اند.

و فرمودند: هرگاه‌[8] دريابد كسى را محبّت خدا و سعادتْ مرگ در برابر چشمها مى‌آيد[9] (و آرزوها به پى سر مى‌رود. و هرگاه دريابد كسى را محبّت شيطان و شقاوتْ آرزوها در برابر چشمها مى‌آيد)[10] و مرگ به پى سر مى‌رود.

و پرسيدند[11]: از مؤمنان كيست كه زيركتر است؟ فرمودند: كسى كه مرگ را بيشتر ياد مى‌كند و استعداد آن را بيشتر مى‌گيرد[12].

[1] - شود/a مى‌شود.

[2] -a - را.

[3] -a + باشد.

[4] - مصباح الشريعة: 171 باب 81.

[5] - كتاب من لا يحضره الفقيه 1: 134 ح 358. مجموعة ورّام 1: 268. الجامع الصغير 2: 672 ح 9246.

[6] - مجموعة ورّام 1: 268. جامع الأخبار: 85.

[7] - باز/s m با.

[8] -a - هرگاه.

[9] - مى‌آيد/a مى‌آمد.

[10] - ميان پرانتز ازm افتاده است.

[11] -a s + كه.

[12] - الكافي 3: 257 ح 27.