امر الهى از تو مطلوب نيست؟ هيهات! بلكه غير
اين مطلوب نيست[1]. و اين
افعال ظاهرى از براى حركت درآوردن باطن است و ضبط اعضا و ساكن گردانيدن آنهاست بر
يك جهت تا سركشى از[2]
فرمانبردارى دل ننمايد[3]، چو اگر
سركشى نمايند و ظلم كنند در حركات[4] به جهاتْ
دل را تابع خود خواهند نمود و روى او را از خدا خواهند گردانيد، پس بايد كه روى دل
با روى بدن باشد.
و بدان كه همچنان كه روى متوجّه جهت خانه كعبه نمىشود مگر به
گرديدن از غير آن، همچنين دل متوجّه خداى عزّ وجلّ نمىشود مگر به فارغ بودن از
غير آن. و حضرت پيغمبر 6 فرمودند: هرگاه بنده به نماز بايستد و
ميل و دل او به خدا باشد فارغ مىشود از نماز مانند روزى كه از مادر زاييده باشد[5].
و نيز فرمودند: آيا نمىترسد كسى كه روى خود را در نماز مىگرداند
آنكه خداى عزّ وجلّ روى او را در نماز روى الاغ گرداند[6]؟!
و اين كلام نهيى است از التفات از خدا و از ملاحظه عظمت او نمودن در حال نماز؛ از
براى آنكه كسى كه به راست و چپ التفات مىكند از خدا التفات نموده خواهد بود و از
مطالعه انوار بزرگوارى او[7] غافل
خواهد بود. و هركه چنين باشد نزديك است كه اين غفلت در وى دايمى شود، پس روى دل او
مانند روى دل الاغ خواهد شد در اينكه ادراك امور عقليّه نكند و عملهاى ظاهرى را
نفهمد.
و در مصباح الشَّريعة از حضرت امام جعفر صادق 7 مروى است
كه فرمودند: