شده: «وَ لا تَكُنْ كَصاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نادى‌ وَ هُوَ مَكْظُومٌ»[1] يعنى مثل يونس مباش كه خدا را ندا كرد در حالتى كه غمگين بود.

و اين اختلافات بعضى از براى اختلاف حالها و مقامهاست و بعضى از]m .b 58[ براى تفاضل و[2] تفاوتى است كه در روز ازل در قسمت ميان بندگان واقع شده، خداى عزّ وجلّ فرموده‌اند[3]: «وَ لَقَدْ فَضَّلْنا بَعْضَ النَّبِيِّينَ عَلى‌ بَعْضٍ»[4] يعنى به تحقيق تفضيل داده‌ايم بعضى پيغمبران را بر بعضى.

و فرموده: «مِنْهُمْ مَنْ كَلَّمَ اللَّهُ وَ رَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجاتٍ»[5] يعنى بعضى‌[6] از پيغمبران با خداى عزّ وجلّ سخن گفته‌اند و مرتبه بعضى را بلند گردانيده.

و حضرت عيسى‌ 7 از آنها بود كه تفضيل داده شده بود. و از راه زيادتى انس بود كه بر خود سلام كرد چنانچه فرمود: «وَ السَّلامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدْتُ وَ يَوْمَ أَمُوتُ وَ يَوْمَ أُبْعَثُ حَيًّا»[7] يعنى سلام بر من باد روزى كه متولّد شدم و[8] روزى كه خواهم مرد و روزى كه مبعوث خواهم شد. و اين سخن از عيسى‌ از آن راه بود كه مشاهده لطف در مقام انس نمود.

و امّا يحيى بن زكريّا چون در مقام هيبت و حيا بود خود سخنى نگفت تا آنكه خداى عزّ وجلّ بر وى سلام كرد و گفت: «وَ سَلامٌ عَلَيْهِ يَوْمَ وُلِدَ وَ يَوْمَ يَمُوتُ وَ يَوْمَ يُبْعَثُ حَيًّا»[9].

و ملاحظه كن كه چون از برادران يوسف تحمّل نمودند[10] آنچه را به يوسف كردند.

[1] - قلم: 48.

[2] -a - تفاضل و.

[3] -s - اند.

[4] - اسراء: 55.

[5] - بقره: 253.

[6] -a - بعضى.

[7] - مريم: 33.

[8] -a - و.

[9] - مريم: 15.

[10] - نمودند/a نمود.s نمودن.