ضدى ندارد و حركت از يك ضدبه‌ضد ديگر محال است. بوعلى سينا براى نفى حركت جوهرى براهينى مى‌آورد كه از جمله آنها اين بود كه در حركت، نياز به موضوع ثابت است و جوهر، موضوع ندارد؛ بنابراين حركت در جوهر، به معناى موضوع متغير است كه محال است.

صدرالمتألهين، اشكالات وارده فلسفى را پاسخ گفت و بنيان نظريه حركت جوهرى را مستحكم ساخت.

در علم نيز، مدت‌ها تصور مى‌شد اتم‌ها غيرقابل تبديل به يكديگرند، تا

جايى كه نيوتن، با آن همه نبوغ علمى‌اش، اتم‌ها را غيرقابل تبديل مى‌دانست؛ اما با گذشت زمان و پيشرفت در علم، پرده از مسئله تبديل اتم‌ها و ذرات اتم‌ها و ذرات بنيادى‌تر يعنى كوارك‌ها، برداشته شد.

ب- ملاصدرا، با اثبات حركت جوهرى اشيا چنين نتيجه گرفت كه زمان بعد چهارم اشيا است؛ يعنى زمان، موجود مستقلى نيست بلكه وجودش در حركت است و هريك از اشيا با حركت جوهرى خود، زمان مخصوص به خود دارند.

در آن زمان (چهارصد سال قبل)، تصور مى‌شد زمان مطلق وجود دارد: تا اين‌كه حدود صد سال گذشته- بنابر نظريه تبديل لورنتس (اتساع زمان) و قوانين نسبيت خصوصى اينشتين- ثابت شد زمان،